ROPÔRTAJ/Bu kaosun asıl sebebi Türkiye'nin demokratikleşememesidir

Nurettin Demirtaş / Tarihi bir misyonla ortaya çıkmanın tam zamanı DTP, son gelişmeleri nasıl yorumluyor? 'Çılgın Türkler', 'özde vatandaşlar' ne yapmak istiyor? Yeni Sivaslar, Gaziler, Maraşlar, 6-7 Eylüller mi tezgahlanıyor? İç savaş tehdidi var mı? Bölgesel savaş olasılığı nedir? Çözüm ne? İlericiler, devrimciler, yurtseverler ne yapmalı? DTP'nin Barış Cephesi önerisinin arkasında duracak mı? Bundan sonraki adım ne olacak? Barış Cephesi'nin tarafları kim olmalı? DTP'nin, seçimde yaptığı hatayı tekrarlayıp, ittifak politikasını sadece sol liberaller ve ilerici partilerle sınırlandırması, politikasının merkezine sokağı değil, sandığı koyması gibi bir lüksü var mı? Demokratik Toplum Kongresi amacına ulaştı mı? Bu soruları DTP Genel Başkan Yardımcısı Nurettin Demirtaş'a sorduk. Demirtaş, öncelikle, “Türkiye, bir irade ortaya koyup kendi politikalarını belirse, 'sorunu ülke içinde nasıl çözerim, kendi halkımla nasıl çözerim' arayışı içinde olsa başka bir şey olur. Bu kaosun asıl sebebi Türkiye'nin demokratikleşememesidir” dedi ve şöyle devam etti: “Demokrasi güçlerinin bir araya gelmesi ve tarihi bir misyonla ortaya çıkmasının tam zamanıdır. Bu direniş, kesinlikle demokrasi direnişidir. Bu direniş, küresel sermaye güçlerinin, bölgenin diktatöryal yapılarının çözüm üretmeyen stratejilerine ve politikalarına karşı halkların direnişidir.” Şimdi her kafadan bir ses çıkıyor. Son gelişmeleri DTP nasıl yorumluyor? Irak işgaliyle birlikte küresel sermayenin Ortadoğu'da geliştirdiği bir hamle söz konusu. Şimdi taşlar yerli yerinde oturtulmaya çalışılıyor. Bunun sancıları yaşanıyor. ABD öncülüğündeki küresel sermaye güçleri, bölgedeki tüm güçlere “Bizim çizgimize geleceksiniz” dayatmasında bulunuyor. Türkiye'ye, bölgede yine dinamik güçlerinin başında gelen Kürt halkına aynı dayatmalar söz konusu. Türkiye, 1 Mart tezkeresini reddetmenin hata olduğunu düşünerek, pastadan pay kapma histerisiyle bu sürece nasıl dahil olacağı arayışı içerisinde. Topluma dayatılan faşizan dalga, aslında bu zemini oluşturmak için kullanılıyor. Gelişmeleri değerlendirirken bu durumu gözardı edemeyiz, gelişmeleri doğru okumak zorundayız. Türkiye, kendi iradesiyle siyaseti oluşturan bir pozisyonda değil. Küresel sermayenin politikalarına nasıl dahil oluruz arayışlarında ve kendini bunlara uyarlamaya çalışan bir yaklaşım içinde. Oysa burada bir irade ortaya koyup kendi politikalarını belirlese, “Sorunu ülke içinde nasıl çözerim, kendi halkımla nasıl çözerim, Kürt halkıyla nasıl çözerim” arayışı içine olsa başka bir şey olur. Bu ister istemez, Türkiye'yi dışardan yönlendirilen bir pozisyona sokuyor. Bu kaosun asıl sebebi Türkiye'nin demokratikleşememesidir. 'Çılgın Türkler', 'özde vatandaşlar', 'iyi çocuklar' ne yapmak istiyor? PKK'yi ezmek mi, Kürt devletleşmesinin önüne geçmek mi? Ya da başka bir şey mi? Aslında Türkiye bir yol ayrımında. Histerik saldırılar, -ki ben bu kavaramın altını çizerek ifade etmek istiyorum- futbol maçından sonra dağılan fanatiklerin etrafa saldırması gibi bir şey. Bu dalga, tamamen şuursuzca hareket eden kitlenin bilinçli bir kesim tarafından yönlendirilmesidir. Dolayısıyla ‘iyi çocukların’ yönlendirmesiyle olabilir. Dolayısıyla buradaki amaç, sadece PKK'yi ve Kürtleri ezmek değildir. Kesinlikle Türkiye'nin yol ayrımını, demokratikleşme ile 1930'lu yılların diktatöryal yönetim anlayışını sürdürme arasında bir tercih durumu var. Bastıran kesim eski yapıyı korumak istiyor. “İyi çocuklar”, yine sokakları zapt etti, linç girişimlerine başladı. İlerici yurtsever kurumlar yakıldı, kurşunlandı. Kürtlere ait işyerleri yağmalandı. Yeni Sivaslar, Gaziler, Maraşlar, 6-7 Eylüller mi tezgahlanıyor? Evet ama, geçmişin acı deneyimleri söz konusuyken, aynısını Türkiye'ye yaşatmaları çok mümkün görünmüyor. Türkiye toplumunun önemli bir kısmı direnişçi, emekçilerimiz eskisi kadar örgütsüz ve dağınık değil. Eskisi kadar bilinçsiz de değil. Örgütlerde parçalılık söz konusu olsa bile, bir bilinç yoğunlaşması ve örgütlenmesi var. Hatta hamle yapmak için bir zemin de söz konusu. Yine Kürtler örgütlü. Dolayısıyla tamamen eskiyi yaşatabilme durumunun söz konusu olması biraz zor gibi gözüküyor. Yani böyle bir hedef var, amaç var. Ama bu uygulanabilir mi? Sanmıyoruz. Fanatizm bir saman alevi gibi hızla parlayan, ama doğru yönlendirilirse devrimci direnişçi güçler karşısında kesinlikle güçlü ve etkili olamaz. Şayet direniş cephesi, demokrasi cephesi doğru karşılık verirse, bu saman alevi sönmeye mahkumdur. Dolayısıyla burada bize büyük görevler düşmektedir. Bunların doğru tespiti ve bunların üzerinden ortak bir cephe yaratılması, daha büyük bir önem kazanmaktadır. Gündem Gazetesi Genel Yayın Yönetmeni Yüksel Genç, geçen hafta gazetemize verdiği röportajda, “'90'ları çok aşan bir durum var” dedi. Sizce de öyle mi? Sizce iç savaş tehdidi nedir? Bu değerlendirmeye katılıyorum. Tehlikeli bir süreç geliştiriliyor. '90'lı yıllardan farklı olarak, çok büyük bir kesimi demeyeceğim, sadece fanatik olan bilinçsiz kesimleri sokaklara döken ve istediği gibi yönlendiren bir durum söz konusu. Kürt halkının aynı yöntemlerle cevap vermesi, kesinlikle sadece Türkiye'deki karanlık güçlerin değil, -aslında artık karanlık yönleri kalmadı, iyice açığa çıktılar- askeri bürokratik çevrelerin amaçlarını değil, küresel sermayenin de halkları birbirine boğazlatarak kendisine muhtaç etme politikalarına gelinmiş olacaktır. Dolayısıyla aynı yöntemle yanıt verilmediği sürece, doğru politikalarla hareket edildiği sürece bunlar boşa çıkacaktır. Bölge halkı, son gelişmeleri nasıl yorumluyor? Barışta ısrar eden Kürt halkı bu tehlikeli gidişatın farkında galiba. Peki Türk halkı? Bölge halkı, Cumhuriyet'in kuruluşundan bugüne demokratikleşememenin ve inkarının acısını her düzeyde yaşıyor. Bugünleri endişe ve kaygı ile karşılıyor. Çatışmalı sürecin derinleşmesinden kaygı duyuyor, endişeleniyor. Ama bir taraftan kaybedecek bir şeyi yok, direniş onun karakteri. Bunu insanlarımızın gözlerinden okuyabilirsiniz. Çıkın bakın, Diyarbakır sokaklarında bunu tüm insanların gözlerinden okuyabilirsiniz. Bıçak kemiğe dayanmışsa, boyun eğme söz konusu olamaz. Biz koyun değiliz ki, kurbanlık koyun gibi boynumuzu uzatalım. Ama bölgede Türk halkını aşağılayan, “Türk halkı düşmanımızdır” diyen bir eğilimle asla karşılaşmazsınız. Hiç kimse böyle bir davranış sergilemez. Bir bilinç söz konusu. Barış isterken, ne istediğini çok iyi bilen bir halk gerçekliği söz konusu. Türk halkının da örgütlü kesimlerinin bunun farkında olduğunu, bilincinde olduğunu düşünüyoruz. Ancak bu süreçte gerekli dayanışmanın henüz ortaya çıkmadığını ifade edebiliriz. Irkçı şoven söylemlerle ortalığı yakıp yıkmaya çalışan hareketler Türk halkının hareketleri olarak yorumlanıyor. Hayır, bu bir halk hareketi değildir. Türk halkı, halklara karşı böyle bir saldırganlık içerisinde bulunmaz. Türk halkı, kendisini boyunduruk altına almaya çalışan dış güçlere karşı, emperyalist güçlere karşı bir direniş sergileyebilir. Savaş çığırtkanlığının bölgesel bir boyutu da var. Bölgesel savaş olasılığı sizce nedir? Açıkça ifade etmek gerekiyor, Irak Federe Yönetimi, Irak'a girmeyi bir savaş ilanı sayacağını belirtiyor. Dolayısıyla savaşın bölgesel bir hal almayacağını hiç kimse iddia edemez. Kaldı ki, Amerika'nın müdahalesiyle birlikte bölge zaten bir şekilde savaş içerisinde. Türkiye'nin de içinde olduğu bir askeri çatışma, tüm bölgenin tamamen bir savaş ateşi içerisinde kalmasına yol açabilecek tehlikeli bir süreci geliştirebilir. Barış cephesi, çatı partisi olabilir Çözüm ne? İlericiler, devrimciler, yurtseverler ne yapmalı? Savaş, halkların çıkarına değildir. Emperyalist müdahale halkların çıkarına bir müdahale değildir. Türkiye başta olmak üzere tüm bölge ülkelerinin, savaş iradesi ortaya koymaları kesinlikle halkların çıkarına değildir. Halkların çıkarına olmayan bir savaşa işçiler, emekçiler, demokratik güçler, Kürt halkı elbette taraf olmayacaktır. Bu sürecin önüne geçmek için tüm demokrasi güçlerinin bir barış cephesi oluşturması ve buna kararlı bir direniş sergilemesi gerekiyor. Sadece çatışmaların ve savaşın nasıl önleneceği üzerinden değil, aynı zamanda Türkiye'de demokrasi seçeneğinin nasıl hakim kılınabileceği üzerine bir tartışma süreci yürütmek gerekiyor. Bunun hızla ilerletilmesi ve güçlendirilmesi gerekiyor. Ancak Bursa’da, Balıkesir’de, İstanbul’da, Ankara’da ve diğer illerde Kürtlere yönelik saldırılar gelişirken, demokrasi güçlerinden yeterli tepki gelmemesi bir sorundur. Biz bunu eleştiriyoruz. Tabi çeşitli dayanışma örnekleri de var. Ancak harekete geçmekte çok ciddi yetersizlik var. Zaman zaman küçük çaplı dayanışma örnekleri sergilendi. İstanbul’da ESP’nin de içerisinde olduğu bir dayanışma örneği sergilendi. Çeşitli kuruluşlar il binamıza ziyarette bulundu. Nöbet tuttu. Buna benzer dayanışma örnekleri bizi güçlendiriyor, bize güç katıyor. DTP'nin Barış Cephesi önerisi var. DTP'li vekiller, bu kapsamda TTB, TMMOB ve DİSK temsilcileriyle görüştü. Bu çağrı nasıl karşılandı? DTP bu çağrısının arkasında duracak mı? Bundan sonraki adım ne olacak? Biliyorsunuz, bir barış meclisi divanı toplandı. Barış Meclisi, Türkiye’de tarihi bir misyonu oynamaya adaydır. Bununla birlikte diğer kurum ve kuruluşların, demokrasiden yana tüm güçlerin bir araya gelerek ortak bir strateji belirlemelerine acil bir ihtiyaç var. Şu anda bu konuda bir sıkıntı var. Bunun aşılması adına DTP üzerine düşeni yapacaktır. Ama bu sadece DTP öncülüğünde gelişebilecek bir süreç değildir. Tüm demokrasi güçlerinin bir araya gelmesi, strateji belirleyip bunun örgütlülüğünü yaratması gerekiyor. Bunun adı barış cephesi olabilir, çatı partisi olabilir. Önümüzdeki süreçte bunu tartışmaya açacağız. Gazetemiz, geçen hafta “Barış ve kardeşliğe çağrımızdır” manşetini attı. Olası Barış Cephesi'nin taleplerini sıraladı. Bu talepler sizce nasıl? Burada hemen Bertold Brecth sözünü anımsatmak istiyorum: “Barış, ağaç değil, ot değil ki yeşersin, sen istersen olur barış, istersen çiçeklenir!” Tıpkı bu sözde olduğu gibi barış için kesinlikle bir örgütlülük gerekiyor. Çok büyük bir mücadele gerekiyor. Egemen güçler barış istemez. Barıştan anladıkları, tamamen kendi egemenliklerinin sürüp gitmesidir. Demokrasi güçlerinin bir araya gelmesi ve tarihi bir misyonla ortaya çıkmasının tam zamanıdır. Böyle bir müdahale, halklara büyük bir moral coşku verecek, yepyeni bir direniş cephesi oluşturacaktır. Bu direniş, kesinlikle demokrasi direnişidir. Bu direniş tamamen insanlık, sosyalizm adına bir direniştir. Bu direniş, küresel sermaye güçlerinin, bölgenin diktatöryal yapılarının çözüm üretmeyen stratejilerine ve politikalarına karşı halkların direnişlidir. Tüm güçleri kapsayan bir birliktelik Barış Cephesi'nin tarafları kim olmalı sizce? DTP'nin, sizce seçimde yaptığı hatayı tekrarlayıp, ittifak politikasını sadece sol liberaller ve ilerici partilerle sınırlandırması, politikasının merkezine sokağı değil sandığı koyması gibi bir lüksü var mı? Burada DTP’ye bir eleştiri söz konusu. Haklı tarafları var kuşkusuz. Ancak seçim öncesi koşulları da göz ardı etmemek gerektiğini düşünüyorum. Şöyle ki; çoktandır zamanı gelen bir çatı partisi, direniş cephesinin, barış cephesinin oluşması gerekirken, bu sürekli ertelendi, biliyorsunuz. Daha önceki seçimlerde de tartışmalar yapıldı, sonuç alınamadı. Dolayısıyla seçime tam anlamıyla bir ittifak yaparak girdiğimizi söyleyemeyiz. İkincisi; erken gelen bir seçimdi, biz de buna hazırlıklı değildik. Hem politikalar açısından, hem de ittifaklar açısından... Dolayısıyla sizin ifadenizle sokağı esas alan bir ittifak yaklaşımını hakim kılmak, bununla birlikte söz konusu diğer demokratik güçleri -ister adına liberal deyin, ister ilerici deyin- demokrasiden çıkarı olan ve bundan yana tüm güçleri kapsayan bir birliktelik oluşturmak, ittifakı sadece bir seçim ittifakı olarak algılamamak bu eleştiriye de en büyük yanıt olur diye düşünüyoruz. Bunun çalışmasını 8 Kasım’daki genel kurulumuzda kararlaştırmak ve birlikte hayata geçirmekte kararlıyız. Çünkü ne bizim, ne de başkalarının böyle bir lüksü yoktur. Demokratik özerklik bir çözüm modelidir Diyarbakır'da Demokratik Toplum Kongresi topladınız. Kongre amacına ulaştı mı? Başarılı bir kongre olmuştur. Hazırlıkları açısından kimi eleştiriler söz konusuydu, ancak Kürt halkının taleplerini bir kez daha derli toplu bir şekilde ve bir proje olarak -ki buna demokratik özerklik projesi dedik- ortaya koyması açısından başarılı bir kongredir. Biliyorsunuz kavramlar söz konusu olduğunda, herkesin hızla anlaşabilmesi mümkün olmuyor. Ayları bulan, yılları bulan tartışmalarla süreçler tüketilebiliyor. Ama toplantımızda böyle olmadı. Kavramlar etrafında da bir ortaklaşma oldu, hedefler anlamında da bir ortaklaşma yaşandı. Bir de üslup birliği sağlandı. Toplantının bir diğer başarısı da, Türkiye’yle kardeşlik köprüsü kurma mesajıydı. Ankara’da yapılması önerilen Demokratik Cumhuriyet Konferansı'nı Türkiye’nin bütün ilerici çevreleri, sol-sosyalist çevreleri ile birlikte örmemiz öyle sanıyorum ki, Türkiye’de yokluğu hissedilen ittifaklaşma, birlik oluşturma sorularına yanıt olabilecektir. Kongre'de “demokratik özerklik” talebi benimsendi. Bu talebi biraz açar mısınız? Demokratik özerklik, felsefik temeli, insanlığın evrensel mirası ile 21. yy. toplumsal sistemlerine yanıt oluşturabilecek bir çözüm modelidir. Kürtlere has bir çözümden bahsetmiyoruz. Bütün insanlığın kendisini, kendi rengiyle, kimliğiyle ifade edebileceği bir sistemden bahsediyoruz. Türkiye’nin sadece idari bürokratik yapısının değişmesiyle hayat bulacak bir sistemden bahsediyoruz. Bürokratik yapıyı değiştirmek eşittir demokratikleşme değildir kesinlikle. Fakat bu bir biçimdir. Bu biçimin, temel siyasal özneyle şekillenmesi gerekiyor. Bu da Türkiye’de farklılıkları yok sayan, tek sınıfın çıkarına dayalı, tek bir ırkın üstünlüğüne dayalı olan siyasal sistemin değiştirilmesidir. Bu sistem değiştiği zaman, idari yapıdaki değişiklikler de anlam bulabilecektir. Bunun hayata geçirilmesinin koşulları iki yönlü düşünülmelidir. Biri devlet yapısının değiştirilmesidir. İkincisi de kendi örgütlülüğü üzerinden kendi demokrasisinin kurulmasıdır. Dolayısıyla iki boyutlu düşünülmezse, sadece devletten beklenirse, bu durumun kendisi hiçbir şekilde halkın çıkarına olmayacaktır, halkları oyalayan bir sisteme dönüşecektir. Demokratik özerliği, sadece Kürtlere değil bütün farklılıklara, örneğin Alevi inancına ve kültürüne, kadına, gençliğe yani tüm farklı kesimlere, bireye varıncaya kadar örgütlediğimiz zaman, bunun kesinlikle demokratik bilimsel sosyalizmle bağını kurabilirsiniz. Bu sistem modelinin halkların olduğunu çok rahat görebilirsiniz.

Gerger, hayatla ve gerçeklerle inatlaşan Türk egemenlerinin kendi sonunu hazırladığını belirtti..

Egemenler Kürt Sorunu’nun altında eziliyor İSTANBUL (22.11.2007)- 'Belgelerle ABD'nin Kara Kitabı: KAN TADI' ve 'ABD-Ortadoğu-Türkiye' kitaplarının yazarı Haluk Gerger, gazetemize verdiği röportajda, “Türkiye sıkıştı; Kürt Sorunu’nun altında eziliyor fakat bu sorunu çözme yönünde niyete de, iradeye de, yeteneğe de sahip değil” dedi. Çılgın Türkler ne yapmak istiyor? Egemenlerin 1 Mart tezkeresi ile ilgili giderek daha açık bir dille hayıflanmalarının sebebi ne? Türkiye, ABD'ye rağmen Güney Kürdistan'a sınırötesi operasyon yapabilir mi? İşgal ve savaş tezkeresinin İran tehditleri ile nasıl bir ilgisi var? Kürt devletleşmesi 2. İsrail midir? Yönetimi işbirlikçi diye, Kürtlerin ulusal demokratik talepleri inkar edilebilir mi? ABD emperyalizmine rağmen gerçekleştirilecek bir askeri operasyonun sonuçları ne olur? ABD-Ortadoğu-Türkiye şeytan üçgenini yakından bilen biri olarak, savaş çığırtkanlığının ardında yatan şeyleri araştırmacı yazar Haluk Gerger'e sorduk. 2. İsrail benzetmesi doğru değil. 1. İsrail, Türkiye idi 'Belgelerle ABD'nin Kara Kitabı: KAN TADI' ve 'ABD-Ortadoğu-Türkiye' kitaplarının yazarı Haluk Gerger, “Türkiye sıkıştı; Kürt Sorunu’nun altında eziliyor fakat bu sorunu çözme yönünde niyete de, iradeye de, yeteneğe de sahip değil” dedi. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Uluslararası İlişkiler bölümü öğretim üyesi iken, 1982 Anayasası yürürlüğe girdiği gün işine son verilen Gerger, hayatla ve gerçeklerle inatlaşan Türk egemenlerinin kendi sonunu hazırladığını belirtti. “Türk egemenler, kimi faktörler nedeniyle spesifik konumu bakımından ABD’den imkansızı isteyerek onu ve rejimin emperyalizmle destek ilişkilerini zora sokuyorlar, hayatla, gerçeklerle inatlaşıyorlar, böylece de kendi kazdıkları kuyuya düşme eğilimi gösteriyorlar” diyen Gerger, Kürt devleti 2. İsrail olur palavrasını eleştirdi, “2. İsrail benzetmesi doğru değil. 1. İsrail, Türkiye idi. Kürdistan, şayet olursa, 3. İsrail olur” dedi. Türkiye Cumhuriyeti’nin tasfiyesini gündeme getirebilir “Türkiye egemenleri, 1 Mart'ta bir bütün olarak bölgedeki ABD saldırganlığında rol almak istedi, ama olmadı. Egemenler şimdi bu alanda kaybettiklerini ABD’nin bir olası İran harekatında yer alarak telafi etmek istiyorlar” değerlendirmesinde bulunan araştırmacı yazar Haluk Gerger, “ABD'ye rağmen Güney Kürdistan'a sınırötesi operasyon macerası, Türkiye Cumhuriyeti’nin tasfiyesini gündeme getirebilir. Tabii bu olasılığa karşı, bunun bir intihar olacağını gören düzen için öteki odaklar da devreye giriyorlar ve Kuzey Irak’ta ABD’nin 'kırmızı çizgileri'ni, Güney Kürdistan gerçeğini kabullenerek, PKK’nin tasfiyesi karşılığında, içerdeki Kürt varlığını bir ölçüde pasifize edecek 'önlemler'in alınarak farklı bir rota izlenmesi gerektiğini belirtiyorlar. Düzen içi kavga, ABD ve AB’nin de müdahilliğinde, bu boyutta da sürüyor” şeklinde konuştu. Röportajın tamamını, cumartesi günü bayilerde olacak olan gazetemizin son sayısında okuyabilirsiniz. www.atilim.org

Katliamın failleri aklandı, 13 yaşındaki Uğur ve baba Ahmet Kaymaz 'örgüt üyesi' ilan edilerek olayın üzeri kapatıldı.

Kızıltepe Katliamı'nın 3. yıldönümü AMED (21.11.2007)- Bugün 12 yaşındaki Uğur Kaymaz'ın Mardin Kızıltepe'de katledilişinin yıldönümü. Uğur Kaymaz, 21 Kasım 2004'te, Dünya Çocuk Hakları Günü'nden bir gün sonra vücuduna isabet eden 13 kurşunla katledildi. Katliamın failleri aklandı, 13 yaşındaki Uğur ve baba Ahmet Kaymaz 'örgüt üyesi' ilan edilerek olayın üzeri kapatıldı. Uğur'u katleden dört polis hakkında açılan davada; önce polislere görevden el çektirildi, “meşru müdafaanın aşılması suretiyle faili belli olmayacak şekilde adam öldürmekten” gerekçesiyle 2-6 yıl arasında hapis cezası istendi. Aynı zamanda anne Makbule Kaymaz hakkında da, “örgüt üyesi ve yöneticisi” iddiasıyla 15 yıla kadar hapis istendi. Adaletin terazisinin kefesi Uğur Kaymaz katliamına adalet sağlamadı. Savcılık iddianamesinde, Uğur'un yanında bulunduğu iddia edilen 'silah' delil olarak değerlendirildi. Kaymazların avukatları, olaydan sonra silahların, Kaymazların yanına sonradan bırakıldığını açıkladılar. Olaydan hemen sonra dava dosyası üzerine mahkeme kararıyla gizlilik kılıfı geçirildi. Uğur katilleri, 'yargısız infaz' yaptıkları için değil, olay yerinde bulunduğu iddia edilen bir başka kişiyi kaçırdıkları için kusurlu bulundu. Kaymazlar suçlu bulundu, katiller beraat etti ve görevlerine iade edildiler.

Mahkum koğuşları hijyenden yoksun, kapıları 24 saat kapalı, hiç birinde su, lavabo, tuvalet ve banyonun olmadığı mekanlar olarak tarif edildi

İHD: Hasta tutsaklar serbest bırakılsın ANKARA (22.11.2007)- İnsan Hakları Derneği Ankara Şubesi dün yaptığı yazılı açıklama ile hasta tutsakların serbest bırakılmasını istedi. İHD açıklamasında hasta tutsakların sağlık durumları hakkında da bilgilendirme yapıldı. Açıklamada, hastanelerdeki mahkum koğuşları hijyenden yoksun, kapıları 24 saat kapalı, hiç birinde su, lavabo, tuvalet ve banyonun olmadığı mekanlar olarak tarif edildi. Hasta tutsakların tedavilare boyunca burada tutulduğuna dikkat çekilen açıklamada, son olarak İbrahim Pank adlı adli hükümlünün, hepatit hastalığının siroza çevirmesine rağmen bu ortamda tutulduğu ve bu nedenle Numune Hastanesi Mahkum Koğuşu’nda yaşamını yitirdiği belirtildi. Hapishanelerde çok sayıda hasta tutsağın bulunduğuna dikkat çekilen açıklamada tutsaklardan bazılarının sağlık durumları aşağıdaki gibi derlendi; Erol Zavar yedi yıldır kanser hastası. Otuza yakın tıbbi müdahale ya da ameliyat geçirmiş, 1999 yılında tedavi gördüğü Ankara SSK Hastanesi’nden verilen epikrizde 3 ay sonrasında sistoskopi yapılması önerilmesine karşın sistoskopi cihazının bulunduğu bir hastaneye sevk edilmemiş, uzun mücadeleler sonucu 2004 yılında nihayet sevk edilebildiği Trakya Üniversitesi Hastanesi’nde kanserin nüksettiği patoloji raporuyla belgelenmiştir. Erol Zavar tutuklanmadan önce kontrol edilebilen bir hastalığı varken, yani yaşamını sürdürebilirken, şimdi bunu yapamıyor! Çünkü onun hastalığı düzenli kontrollü tedaviyi, iyi beslenmeyi, temiz ve hijyenik bir ortamda bulunmayı gerektiriyor. Yaşar İnce; Hepatit B, kalp rahatsızlığı, bel fıtığı, böbreklerde taş, karaciğerde enfeksiyon yaşamaktadır. Kemal Ertürk; şeker ve hipertansiyon, mide ve bağırsak sorunları nedeniyle halsizlik-ateşlenme, baş ve kas ağrıları, uykusuzluk, gözlerde bulanıklık yaşamakta, ağırlaştırılmış müebbet mahkumu olduğu için tek kişilik hücrede ve sınırlı havalandırma saati uygulamasına maruz kalarak bu sorunlar daha da ağırlaşmaktadır. Ölüm orucu sonrası ileri derece şizofren olan Mesut Deniz; yaşamının en temel gereklerini dahi yerine getiremeyecek durumdadır. Ağırlaştırılmış müebbete mahkum olan ve tek kişilik hücrede bulunan Deniz, yemek yemiyor, yataktan çıkmıyor, temizliğine dikkat edemiyor. Bülent Güneş; ayak yan çapraz bağlarında kopma bulunmakta, ameliyat olması gerekmektedir. Hayati Kaytan’ın; donmadan kaynaklı sol ayak parmakları kökten, sağ ayak parmakları ilk eklemden kesilmiş durumdadır. Sol topuk ve sağ serçe parmak (kemik alınmış) sürekli yara halde bulunmakta, iyileşmemektedir. A. Hamit Babat; göz, ülser, migren ve kalp sorunu yaşamaktadır. Naim Ekmekçi; sağ kol omuzdan, sağ bacak dizinden itibaren yok, protez takmaktadır. Tevfik Kalkan; Hepatit B, ülser, deride halen tam çözülemeyen kaşıntı, dökülme, morarma gibi belirtiler gösteren rahatsızlıkları bulunmaktadır. Engin Aydınalp; sulu zatürre, tüberkloz, karın ve midede şişkinlik, idrarda kanama sorunları yaşamaktadır. Fethullah Demirtaş; çene kemiğindeki erime nedeniyle sıvı gıdayla beslenmesi gerektiğine dair raporu bulunmaktadır. Bunun yanı sıra, boyun fıtığı (üç noktada), sol kol ve omuzda soğukluk gibi sorunlar yaşamaktadır. Vedat Bakır; iki kolda iş gücü kaybı ve iki böbrekte de taş problemi yaşamaktadır. Sinan Türkmen; Hepatit B taşıyıcısıdır. Behçet hastalığından kaynaklı her iki gözde kalıcı hasarlar bulunmaktadır. Nizamettin Özoğlu; sol el bilekten %80, sağ el omuzdan %40 sakat durumdadır. Sağ diz kapak altında sürekli ağrı yaşamaktadır. Ali Baba Arı; Hepatit B hastasıdır. Son 2-3 yıldır başında kramp şeklinde bazı ağrılar yaşamaktadır. Işığa, sese karşı duyarlı olma, aşırı tepki, unutkanlık, okuduğunu anlamada güçlük çekme, boyun ve bel fıtığı gibi rahatsızlıklar yaşamaktadır. Taylan Balatacı; midede gastrit ve bir bölgede iltihaplanma, bağırsaklarda kronik iltihaplanma ve su kaybı, her iki bacakta kısmi hissizlik, bel fıtığı, kronik farenjit ve sinüzit, Ölüm Orucu sonrası vücudun çeşitli yerlerinde iltihaplı sivilce ve yaralar, unutkanlık (ilacını almayı bile unutabiliyor), el ve ayak tırnaklarında döküntü ve morartı gibi rahatsızlıklar yaşamaktadır.

Ele geçirildiği açıklanan belgelere göre de yabancı saldırganların yüzde 41'ini oluşturan 305'i Suudi Arabistan'dan, 137'si (yüzde 18) Libya'dan geldi

IRAK’TAKİ SALDIRGANLARIN % 60’I LİBYA VE S.ARABİSTAN'DAN... 22-Nov-07 [15:12]PNA-New York Times gazetesi, adı açıklanmayan Amerikalı yetkililere dayanarak, Irak'ta savaşan yabancı saldırganların yaklaşık yüzde 60'ının Libya ile Suudi Arabistan'dan geldiğini yazdı. Gazetenin haberinde, bulguların, ABD askerlerinin Irak'ın kuzeybatısında Suriye sınırı yakınındaki saldırganaların bir kampına yaptığı baskında ele geçirilen belgelere dayandığı kaydedildi. Habere göre, Irak'a yabancı saldırganaları getiren bir hücre tarafından kullanıldığı düşünülen kampta ele geçirilen malzemeler, Irak'a Ağustos 2006'dan itibaren giren 700'den fazla yabancı saldırganın geldikleri memleketleri ortaya koyuyor. Ele geçirildiği açıklanan belgelere göre de yabancı saldırganların yüzde 41'ini oluşturan 305'i Suudi Arabistan'dan, 137'si (yüzde 18) Libya'dan geldi, en büyük üçüncü grubu oluşturan yabancı saldırganları da Yemenliler oluşturuyor. ABD'nin, çoğu yabancı saldırganın Irak'a geçiş yapmak için topraklarını kullandığı suçlamasında bulunduğu Suriye'nin vatandaşı saldırganlar ise listedekilerin yüzde 8'ini oluşturuyor. Haberde ayrıca, Amerikalı yetkililerin bu verilere göre Irak'a giriş yapan yabancı saldırgan sayısının 2007'de büyük ölçüde düştüğü sonuca vardığı belirtilerek, yılın ilk yarısında ayda 80-110 olan Irak'a giren yabancı saldırgan sayısının, Ekimde 40 civarında olduğu kaydedildi. Irak'taki ABD güçlerinin komutanı General David Petraeus da dün Wall Street Journal'a yaptığı açıklamada, Suriye'nin "kararlı şekilde eyleme geçmesi" sayesinde Irak'a yasa dışı yollardan giren yabancı saldırgan sayısının üçte bir oranında azaldığını ifade etmişti.

“Eğer Kerkük, Kürtlerin ellerine geçerse Kuzey’deki ABD kuvvetleri, barışı korumaya katkıda bulunabilir”

'ABD kuvvetlerini Kurdistan'a kaydırmalı' Star/ABD’nin önde gelen gazetelerinden USA Today’de yayınlanan yorumda ABD’nin Türkiye ile daha çok istihbarat paylaşması ile PKK sorununun çözümlenmeyeceği savunularak “Hem ABD kuvvetlerinin, hem de Kürt Peşmergelerin varlığı, bir Türk işgalini önleyebilir ve Kürt hükümetine PKK’yı kökünden sökmeye yardımcı olabilir” denildi. USA Today gazetesinde Lionel Beehmer imzasıyla yayınlanan yorumda ABD’nin Türkiye ile Kuzey Irak arasındaki gerginliği gidermek için yeterli çaba göstermediği görüşü dile getirildi. Washington’un yaklaşımından pişmanlık duyma durumuna gelebileceği de öne sürülen yorumda Kuzey Irak’ta bir çatışmanın felaket olacağı savunuldu. 'TANGO İÇİN ÜÇ KİŞİ LAZIM' Kuzey Irak’ta barınan PKK’nın son haftalarda düzinelerce Türk askeri öldürdüğüne dikkat çekilen yorumda ABD Başkanı George W. Bush’un Türkiye ile Kuzey Irak arasında sıkıştığı belirtilerek şu değerlendirme yapıldı: “Taraflardan birini yada diğerini kızdırmaktan korkan Bush, PKK’yı terörist demekle yetinmeyi, Türkiye ile daha çok istihbarat paylaşmayı ve sorunun kendiliğinden yok olacağını ummayı tercih ediyor. Ancak maalesef sorun, dış yardımı (yani ABD) olmadan yok olmayacak. Kürdistan’ın ABD’deki temsilcisi Kubat Talabani’nin dediği gibi tango için üç kişi lazım.” Ancak Bush’un, Irak’ın geri kalan kısmından kuzeye kuvvet kaydırmaya isteksiz olduğuna dikkat çekilen yorumda “Niye? Oysa Kürdistan, Irak’ın, ABD kuvvetlerinin çiçek ve tatlılar ile karşılanacağı tek bölgesidir” ifadesi kullanıldı. Bağdat’ta durumun sakinleştiğinde yeni bir kuvvet konuşlanmasının yapılacağı söylentilerine dikkat çekildiği yorumda “Richard Holbrooke gibi bazı önde gelen dış politika düşünürlerinin önerilerinin doğrultusunda neden kuvvetler daha erken bir aşamada kaydırılmıyor? Hem ABD kuvvetlerinin, hem de Kürt Peşmergelerin varlığı, bir Türk işgalini önleyebilir ve Kürt hükümetine PKK’yı kökünden sökmeye yardımcı olabilir” görüşü öne sürüldü. USA Today’deki yorumda ayrıca Kerkük’e ilişkin bir referandum öngörüldüğünü anımsatarak “Eğer Kerkük, Kürtlerin ellerine geçerse Kuzey’deki ABD kuvvetleri, barışı korumaya katkıda bulunabilir” diye yazdı.

Avrupa Birliği’nin Genişlemeden Sorumlu Komiseri Olli Rehn DTP’ye yönelik kapatma davasını yakından izlediklerini söyledi.

Rehn: DTP kapatma davasını yakından izliyoruz ANFBRÜKSEL(20.11.2007)- Avrupa Birliği’nin Genişlemeden Sorumlu Komiseri Olli Rehn DTP’ye yönelik kapatma davasını yakından izlediklerini söyledi. Belçika’nın Başkenti Brüksel’de yapılan Türk Dışişleri Bakanı Ali Babacan, AB'nin Genişlemeden Sorumlu Komiseri Olli Rehn ve AB Dönem Başkanı Portekiz Dışişleri Bakanı Luis Amada ve AB Dönem Başkanlığı'nı devralacak Slovanya'nın Dışişleri Bakanı Dimitrij Rupel’ın katıldığı Türkiye-Avrupa Birliği Troyka toplantısı sona erdi. Toplantı sonrası Türk Dışişleri Bakanı Babacan’la basın toplantısı düzenleyen AB Genişlemeden sorumlu komiseri Olli Rehn DTP’ye yönelik kapatma davasını yakından izlediklerini söyleyerek, ‘’DTP davasını yakından izliyoruz. Daha çok bilgiye ihtiyacımı var. Doğrudan veya dolaylı yönden terörizme destek verilmesine karşıyız’’ dedi. Rehn konuşmasında ''DTP'nin Meclis'te olmasını dağda olmasına tercih ederiz" dedi. Türkiye'nin kendi vatandaşlarını korumak hakkı olduğunu söyleyen Rehn, hem Irak'ı hem de Türkiye'yi siyasi bir çözüm bulunması konusunda teşvik ettiklerini belirtti. Türk Dışişleri Bakanı Babacan ise görüşmelerin yapıcı ve olumlu geçtiğini söyleyerek PKK’ye karşı mücadelede AB Dönem Başkanı Portekiz ile AB Komisyonundan destek gördüklerini ifade etti. PKK ile her türlü ortamda zamanı ve zemini geldikçe mücadele edeceklerini, bunun için uluslararası destek istediklerini kaydeden Babacan, Güney Kürdistan’a yönelik hedeflerinin PKK ile mücadele olduğunu ve bu hedeflerinin ‘giderek anlaşıldığını gördüklerini’ belirtti. Bazı Avrupa ülkelerinin kırmızı bültenle aradıkları kişilerle ilgili uygulamalarını kabul etmediklerini ifade eden Babacan DTP’yi kast ederek ‘’ Partiler teröre destek mi verecek yoksa aralarına mesafe mi koyacak buna karar vermesi gerekir’’ diye konuştu.